பாரம்பரிய வாழ்க்கை முறை
பாறை வேதாக்கள் சிறிய கிராமங்களில் வாழ்கிறார்கள் மற்றும் தற்காலிக ஓலை குடிசைகளை கட்டுகிறார்கள், சேனை வயல்களில் இருந்து அகற்றப்பட்ட மரக்கட்டைகள் மற்றும் பொதுவான புற்கள் மற்றும் தென்னை ஓலைகளைப் பயன்படுத்தி மண் சுவர்களை எழுப்புகிறார்கள். ஆரம்ப கால பாரம்பரிய வாழ்விடங்களில், ஒரே நுழைவாயிலுடன் கூடிய குடிசைகள், மற்றவர்கள் சேனா வயல்களுக்குச் சென்றால் வயதானவர்கள் பார்க்க அனுமதிக்க மையப் பகுதியை எதிர்கொள்ளும். உணவு மற்றும் ஊட்டச்சத்து தேவைகள் காட்டுப் பழங்கள், பச்சைக் காய்கறிகள் மற்றும் காட்டிலிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட கிழங்குகள் மற்றும் தேன் ஆகியவற்றால் கூடுதலாகச் சேனா சாகுபடி மூலம் பூர்த்தி செய்யப்பட்டன. வேட்டைக்காரர்கள் வேட்டையாடுவதில் வல்லவர்கள் இவ்வாறு பொறிகள், கண்ணிகளை வைப்பதிலும், காட்டு விலங்கு மற்றும் பறவைகளை வேட்டையாட வில் மற்றும் அம்புகளை பயன்படுத்துவதிலும் சிறந்து விளங்கினர் ஆண்கள் முக்கியமாக வேட்டையாடுவதும் தேன் சேகரிப்பதும் மேற்கொண்டனர் விலங்குகளின் சடலங்கள் பெண்களுக்கு தோலுரித்து வெட்டி சுத்தம் செய்ய வீட்டுக்கு கொண்டு வரப்பட்ட கட்சியின் ஒரு பகுதி உலர்த்தப்பட்டு பின்னர் பயன்படுத்துவதற்காக பாதுகாக்கப்பட்டது. மான் சம்பூர் அல்லது காட்டுப்பந்து போன்ற பெரிய விளங்கக் கொல்லப்பட்ட போதெல்லாம் அது மற்ற குடும்பங்களின் பகிர்ந்து கொள்ளப்பட்டது பெண்கள் சமைப்பது தண்ணீர் எடுப்பது மற்றும் குடும்பத்தின் உணவு தேவைகள் மற்றும் எரிபொருள் விறகுகளை சேர்ப்பதற்காக காடுகளுக்குச் செல்வதில் தங்கள் நேரத்தை செலவிடுவார்கள்.
அக்டோபர் பிற்பகுதியில் நவம்பரில் வடகிழக்கு பருவமழை தொடங்குவதற்கு முன்னதாகவே, சேனை சாகுபடிக்கான தயாரிப்புகள் திட்டமிடப்பட்டன. வறண்ட காலங்களில் சுமார் ஒரு ஏக்கர் காடு வெட்டப்பட்டு பின்னர் எரிக்கப்படுகின்றது. உயரமான மரங்கள் வாட்ச் கூடில் அமைப்பதற்காக நின்றுவிட்டன. கிளைகளை வெட்டிய மரங்களின் குச்சிகளும் அப்படியே விடப்பட்டன. சிறிது நேரம் கழித்து ,வெட்டப்பட்ட மற்றும் உலர்ந்த தாவரங்கள் தீயில் வைக்கப்பட்டன.
சேனைக்காக நிலத்தை தயார் செய்வதில் ஆண்களும் பெண்களும் கலந்து கொண்டனர் விதைக்கப்படும் பயிர்களை நிர்ணயம் செய்வதும் ஒவ்வொரு பகுதிக்கும் இடம் ஒதுக்குவதும் பெண்களின் கடமையாக இருந்தது சேமித்து வைக்கப்பட்ட விதைகள் சுத்தம் செய்யப்பட்டு உலர்த்த பட்டு விதைப்பதற்கு மனிதர்களுக்கு அனுப்பப்பட்டன. இருப்பினும் கரடு முரடான தானியங்கள் குறிப்பாக குரக்கன் மற்றும் மனைவி விதைத்தல் அறுவடை செய்தல் கதிரடித்தல் மற்றும் குடும்பத்தை விட சேமித்து வைப்பது போன்றவற்றிலிருந்து பெண்கள் தனிப்பட்ட மேற்பார்வையில் இருந்தது கரடு முரடான தானிய பயிர்கள் வளர்ச்சியை எதிர்க்கும் மற்றும் பாதகமான நிலையில் தானியங்கள் அறுவடை செய்ய முடியும். முதிர்ச்சி அடைவதற்கும் குடும்பத்தின் உணவு மற்றும் ஊட்டச்சத்து வழங்குவதற்கும் குறைந்த காலம் எடுக்கும்.
ஆண்களும் பெண்களும் வேலியமைத்தல், களைஎடுத்தல் மற்றும் இரவில் படையெடுக்கும் பறவைகள் மற்றும் வனவிலங்குகளிடமிருந்து பயிர்களை பாதுகாக்கும் பணிகளை செய்தன இருப்பினும் காட்டு யானைகளிடம் இருந்து பயிர்களை பாதுகாப்பது ஆண்களுக்கு மட்டுமே இருந்தது. இரவில் வனவிலங்குகளை பயமுறுத்த, விவசாயிகள் பலத்த கூச்சலிடவும். மேளமடித்தும் சத்தம் எழுப்பினர். ஆனால் பாரம்பரியமாக விலங்குகள் கொல்லப்படுவது தவிர்க்கப்பட்டு காணப்பட்டது.
அறுவடை செய்த பயிர்களை ஆண்களும் பெண்களும் வீட்டுக்கு எடுத்துச் சென்றனர். புடைப்பது சுத்தம் செய்வது பெண்களால் வீட்டிலேயே செய்யப்பட்டன. ஆண்களும் உதவினார்கள் அதற்கு இருப்பினும் தானியங்கள் மற்றும் விதைகளை நுகர்வு மற்றும் சமைப்பதற்கான வரிசைப்படுத்துவது ஒரு பெண்ணின் வேலையாகவே காணப்பட்டது. அறுவடை செய்யப்பட்ட பயிர் வெவ்வேறு குடும்பங்களிடையே பகிர்ந்து கொள்ளப்படும். அதே நேரம் குறிப்பாக விதவைகள், நோயுற்றோர் மற்றும் காட்டு விலங்குகளால் பயிர்களை நாசப்படுத்திய பிறர் காணப்பட்டிருந்தனர். காய்கறி பயிர் ஒரு பகுதி உலர்த்த பட்டு பின்னர் பெண்கள் பயன்படுத்துவதற்காக அது பாதுகாக்கப்படுகின்றது.
சேனா விளைச்சல் போதுமானதாக காணப்படவில்லை காடுகளில் இருந்து பெறப்பட்ட பழங்கள் விதைகள், காய்கறிகள் மற்றும் இறைச்சி ஆகியவை வழக்கமாக அவற்றை நிரப்புகின்றன. இது வாழ்வாதாரப் பொருளாதாரத்தின் வலுவான நிகழ்வாக இருந்தது. குறிப்பாக மோசமான பருவமழைக்குப் பிறகு அடுத்தவனை பற்றி எப்போதும் நிச்சயம் அற்ற நிலை காணப்பட்டது. எப்போதாவது தேவைகளுக்காக சிங்கள வியாபாரிகளுடன் தேன் பண்டமாற்று மெழுகு போன்றவற்றை தவிர பணப்பரிமாற்றங்கள் எதுவும் மேற்கொள்ளப்படவில்லை. உப்பு மற்றும் மிளகாய் பயன்படுத்துவதை தவிர சாதாரண உணவு போன்றதாகவே காணப்பட்டது அவர்களுடைய உணவு.
பழங்குடியினரின் சமூக கலாசார மாற்றங்கள்
குறிப்பாக இளைய தலைமுறையினர் மத்தியில் பேசப்படும் உடை மற்றும் மொழிகள் படிப்படியாக சிங்கள மரபுகளுக்கு மாறியது. மக்கள் குறிப்பாக பெண்கள் பெளத்த விகாரைகளுக்கு பிரார்த்தனைக்காகச் சென்று உணவை வழங்கினர் மற்றும் இடத்தை சுத்தம் செய்வது உதவினார்கள். இளம் தலைமுறையினர் தங்கள் வேதா மொழியைப் பேசுவதற்கு ஒருவித தயக்கம் இருந்தது. பொருளாதார மற்றும் சமூக ஓரங்கட்டப்பட்ட காரணங்களுக்காக அவர்கள் தங்கள் வேதா அடையாளத்தை இழக்க விரும்புகிறார்கள். வேதாவாக அங்கீகரிக்கப்படுவதை தடுப்பதற்காக அவர்கள் தொலைதூர நகர்ப்புற மையங்களுக்கு இடம்பெயர விரும்புகிறார்கள். இதனால் வேண்டும் என்றே தங்கள் உண்மையான அடையாளத்தை இழக்கிறார்கள். பொதுவாக பெரும்பான்மையினருக்கு வாழ்க்கை நிலைமைகள் மோசமடைந்துவிட்டன. பெரும்பாலும் அவர்களுக்கு போதுமான உணவு கிடைக்காது. அண்டை வீட்டார் மற்றும் உறவினர்களிடையே பாரம்பரிய பகிர்வு மற்றும் அக்கறைய விட பணம் சம்பாதிப்பதில் அக்கறை முக்கியமாக போய்விட்டது. ஒரு சில குடும்பங்கள் ஒப்பீட்டளவில் செல்வந்தராக மாறிவிட்டன. அது சமூக சமத்துவமின்மை, குடிப்பழக்கம், குற்ற செயல் மற்றும் மனைவியை அடித்தல் ஆகியவற்றை கொண்டு வந்தது. மற்ற அனைத்து குறைபாடுகள் இருந்தபோதும் இளம் தலைமுறை பாரம்பரிய தம்பனா கிராமத்தில் வாழ விரும்ப மாட்டார்கள். ஏனெனில் அங்கு வாழ்வது சிறையில் இருப்பது போன்றதாகும் என கருதுகின்றனர்.
No comments:
Post a Comment